Volgens Lonely Planet het beste land om te bezoeken

Landen en regio’s
De Lonely Planet redactie publiceerde, net als elk jaar in oktober,ook ranglijsten voor 2013 van de te bezoeken aantrekkelijkste landen en regio’s ter     wereld.      De beste landenbestemming is volgens Lonely Planet Sri Lanka, bij de regio/’s en streken komt het Franse eiland Corsica als eerste uit de bus.
Speciaal hun prachtige stranden, zoals op deze foto blijkt is een echte trekpleister, voor echte rust en ontspanning.

Enkele van de vele hoogtepunten zijn:

– Een schitterende safari per boot door de dichtbegroeide lagune van Ranweli.
– De rotstempels van Dambulla.
– Rots van Sigiriya met het fort van koning Kasyapa en de beroemde fresco’s van de Wolkenmeisjes.
– Jeepsafari door een nationaal park in de omgeving waar vele wilde olifanten leven.
– In het gebied rondom Matale worden vele exotische specerijen verbouwd.
– De Tempel van de Tand van Boeddha in Kandy.
– De wereldberoemde botanische tuin vlakbij Kandy.
– De theeplantages.
– Schildpaddenbroederij in de buurt van Galle.

Sri Lanka, ook wel de Parel in de Indische Oceaan genoemd of de traan van India

Hoofdstad:
Kotte
Officiële taal:
Singalees en Tamil
Oppervlakte:
65.610 km² (1,6x Nederland)
Hoogste punt:
2.524 m (Pidurutalagala)
Inwoners:
22.16 miljoen (2021)
Bevolking:
Singalezen (74%), Tamils (18%), (Arabisch-Singalese) Moren (7%)
Religie:
Boeddhistisch (70%), hindoeïstisch (15%), overig (10%)
Munt:
Srilankaanse rupee (LKR)
Tijdzone:
GMT +5:30
Klimaat:
Tropisch moesson- (noorden) & regenwoudklimaat (zuiden)

SRI LANKA IS EEN MUST: ‘HET INDIA VOOR BEGINNERS’

Land van thee en vele trappen

In Sri Lanka is het echte boeddhisme bewaard gebleven, hoor je er wel eens zeggen. Maar Sri Lanka is meer: zo is het ook Ceylon, de oude theehoofdstad van het Britse rijk. ‘Vlaanderen vakantieland’ -reporters Thomas Vanderveken en Vincent Verelst zijn onze gidsen op een spirituele reis door Klein-India.

Sri Lanka is van India gescheiden door de Golf van Myanmar, maar de gelijkenissen tussen beide zijn groter dan de verschillen. Beide landen delen duizenden jaren geschiedenis. Vincent: ‘Sri Lanka zou India voor beginners kunnen zijn. Het laat zich net iets makkelijker bereizen dan zijn grote broer. Het land en zijn inwoners zijn bovendien uiterst toegankelijk en gastvrij.’

Het peervormige eiland wordt weleens de groene parel van de Indische Oceaan genoemd. Door zijn ligging op het kruispunt van belangrijke zeeroutes is het een smeltkroes van culturen en invloeden. Het is een relatief welvarend land – naar Zuid-Aziatische normen – en heeft grote belangen in thee, koffie en rubber.

Sri Lanka heeft twee grote, zichtbare littekens op zijn gezicht: de tsunami van eind 2004, die aan 35.000 mensen het leven kostte. En de eeuwenoude strijd tussen de Singalese meerderheid en de Tamil minderheid. Vincent: ‘De Tamils lijken nu definitief verslagen en met het beslechten van dat conflict heeft men de deuren van het toerisme helemaal opengezet, ook in het Noorden.’

Boeddha is overal

Thomas: ‘Zelfs als je het in je hoofd haalde om helemaal niets van het eiland te bezoeken, dan nog is het boeddhisme onvermijdelijk: de stoepas (koepelvormige, volledig opgevulde schrijnen waar een relikwie van Boeddha wordt vereerd, nvdr.) en tempels zijn overal. Als je bijvoorbeeld reist naar Anuradhapura, de belangrijkste historische stad van Sri Lanka, dan kun je niet om de beroemde Bodhiboom heen. Het is boom die gegroeid is van een stekje van de boom waaronder Boeddha voor het eerst verlichting vond. Dagelijks stromen duizenden pelgrims toe in de hoop een glimp op te vangen van de oudst gedocumenteerde boom ter wereld en er een offer te brengen. De wijde takken van de boom worden gestut door vergulde pilaren. Hoe dichter je bij de boom komt, hoe dichter de mensenmassa. Aan de voet van de boom kun je nauwelijks nog ademen, zo opeengepakt staan de mensen.’

Tot op vandaag is het boeddhisme een existentiële behoefte voor de inwoners van Sri Lanka. Het is een levensbeschouwing (geen godsdienst) die een centrale rol gespeeld heeft in de culturele en sociale ontwikkeling van een flink stuk van Azië. Vandaag noemen naar schatting 415 miljoen mensen zichzelf boeddhist. Het boeddhisme gaat terug naar de leer van Siddharta Gautama, een prins die koos voor een ascetisch leven en de zoektocht naar de oorzaak van het menselijk lijden. Zijn leer schrijft een evenwicht voor tussen geloof en wijsheid, omdat geloof anders zinloos en blind wordt.

Vincent: ‘Het boeddhisme komt soms misschien wat kitscherig over, maar is tegelijk de grote charme van een land als Sri Lanka. Het is ook fysiek: ik heb waarschijnlijk nog nooit zoveel trappen gedaan op een reis, want bijna alle heiligdommen liggen op hoge heuvels. De reisgids die we meegebracht hadden, raadde een meditatief tempo aan om de trappen van Mihintale te overwinnen.’

Het hoogtepunt van Thomas’ en Vincents reis was de ‘Esala Dalada Perahera’, een jaarlijkse processie door de straten van de stad Kandy, waarin de Tand van de Boeddha wordt rondgedragen. Het is het grootste boeddhistische festival of spektakel ter wereld. De tand is het sublieme relikwie voor boeddhisten, want het is het enige wat overblijft van Boeddha nadat zijn lichaam na zijn dood gecremeerd werd. In normale omstandigheden staat het relikwie in een tempel, veilig opgeborgen in een ivoren kist in een zilveren kist in een gouden kist.

Thomas: ‘Van heinde en ver komen de mensen naar Kandy, de hoofdstad van een voormalig koninkrijk dat groot werd onder de Nederlandse heerschappij met de handel in kruiden en ook olifanten. De mensen komen om deel te nemen aan tien dagen van stoeten en optochten. Er zijn vuurspuwers, dansers en versierde olifanten – voorzien van autobatterijen voor de sierlijke verlichting op hun rug. In heel Sri Lanka voel je in de dagen voor het festival de spanning toenemen.’

Het festival zelf is eenvoudig van concept: elke avond wordt een verguld kistje met daarin een tand van Boeddha rondgevoerd in een processie. Thomas: ‘De mensen kamperen dagen op voorhand langs het parcours, om een goed plaatsje te hebben. Je kunt natuurlijk ook een goed plaatsje kopen, maar dat is niet voor de gewone Sri Lankanen weggelegd.’

Als buitenlander ben je erg welkom tijdens de Perahera. Touroperators organiseren bezoekjes van een of meerdere dagen aan het festival. Thomas: ‘Het boeddhisme is sowieso een heel tolerante levensbeschouwing. Het enige wat gevraagd wordt van buitenlandse bezoekers is enig respect. Het wordt bijvoorbeeld geapprecieerd als je witte kledij draagt. Wij waren daar niet op voorzien en hebben nog snel een outfit laten maken bij een kleermaker – een hele ervaring.’

Vincent: ‘Het meest indrukwekkende aan het festival is zonder meer de massa volk die elke dag weer opdaagt. Er hangt een zoemerige sfeer van festivalgevoel en opwinding over de stad, maar tegelijk ook een grote rust: alle mensen daar hopen op een soort verinnerlijking of verlichting.’

Koloniale thee
Toen Sri Lanka in 1948 onafhankelijk werd van Groot-Brittannië, ging het gekend als Ceylon. Die oude naam neemt je als bezoeker als een teletijdmachine mee naar de Engelse koloniale periode. Vincent: ‘Het vroegere Ceylon was een juweel aan de Britse kroon, dankzij de legendarische Ceylon Tea. Thee was in die tijd een heel dure drank en bracht prestige voor het Britse rijk en de aristocratie. Meer nog dan kaneel, curry of andere specerijen waarvoor Sri Lanka nu bekendstaat. Niet veel mensen weten dat de theeplant niet inheems is, maar door de Britten is geïntroduceerd in 1867. In Nuwara Eliya kun je de koloniale sfeer van toen bijna nog ruiken. Wij hebben er overnacht in het Grand Hotel, een heel chic hotel dat nog in de oorspronkelijke Britse stijl was ingericht: kristallen luchters, statige biljarttafels, lange en doffe draperieën en glanzende, houten trappen, héél leuk!’

Nuwara Eliya ligt op een heuvel en dat is belangrijk. Vincent: ‘De hoogte waarop de theestruiken groeien bepaalt de kwaliteit en dus ook de prijs van de thee. Er wordt thee gekweekt van drie verschillende kwaliteiten: op de lager gelegen gebieden groeit thee die goedkoper verkocht zal worden. De duurste thee is de thee die bovenop de heuvel groeit. Het klimaat rond het stadje is trouwens helemaal anders dan in de rest van Sri Lanka: het is er vochtiger en iets kouder. Er hangt vaak mist en het regent best veel: net Groot-Brittannië, eigenlijk Maar het is daardoor ideaal voor thee.’

Volgens een boeddhistische legende zijn de eerste theeblaadjes ontstaan uit de oogleden van een mediterende Indiase monnik die omstreeks 500 na Christus het zenboeddhisme in China introduceerde. Deze heilige – zijn naam zou Bodhidharma geweest zijn – zou zijn oogleden hebben afgesneden om niet in te slapen. Uit die oogleden is volgens de legende thee ontstaan.

Wat er ook van zij: thee heeft een legendarisch statuut in Sri Lanka. Vincent: ‘Je kunt in de streek werkelijk prachtige oude theefabrieken bezoeken, onversneden industrieel erfgoed. Ze deden mij denken aan die oude blikken dozen met mooie letters op. Er worden ook heuse theeproeverijen georganiseerd. De theeplantages kun je als toerist zonder veel moeite bezoeken. Toen wij er waren, viel het ons op dat er bijna enkel vrouwen werken in de plantages, kromgewerkt van het plukken van theeblaadjes. De uitleg van de patron: Vrouwen hebben zachtere handen dan mannen en beschadigen de blaadjes zo veel minder. (lacht) Onzin, natuurlijk, maar het is een uitleg. Die vrouwtjes worden overigens per kilo vergoed, dus ze werken aan een hels tempo door.’

Alles dicht bij elkaar
India voor beginners, maar vergeet dan zeker geen korrel zout. Thomas: ‘Sri Lanka wordt soms op een hoop gesmeten met Thailand en India, vanwege van het boeddhisme. Maar dat is voor een stuk onterecht, want het is een beetje als België vergelijken met Bulgarije.’

Vincent: ‘Sri Lanka is een must voor wereldreizigers, ook voor wie India al eens bezocht heeft. Aan de kust kun je terecht voor de rust die westerlingen zo appreciëren en er is een geweldig binnenland vol verrassingen te ontdekken. Omdat alles heel dicht bij elkaar ligt, kun je op tien dagen al heel wat bezoeken. Er zijn gemakkelijke pakketoplossingen voor wie graag georganiseerd reist, maar ook wie liever onafhankelijk reist, vindt in Sri Lanka zijn gading. De trein nemen is misschien de beste manier om het land te leren kennen.’

Overgenomen uit Belgisch nieuwsblad, 11 september , 2010